خانه‌ای از فلسطین تا ملت
نگاهی به میزبانان سینما حقیقت به بهانه انتخاب پردیس سینمایی ملت به‌عنوان خانه جشنواره
پردیس سینمایی ملت در حالی به‌عنوان خانه جشنواره در نوزدهمین دوره سینما حقیقت انتخاب شد که پیش‌تر نیز در سال 1400 و در شانزدهمین دوره هم تجربه میزبانی از اهالی رسانه و هنرمندان را در مهم‌ترین رویداد سینمای مستند کشور داشته است؛ مجموعه سینمایی که پس از سینما فلسطین با 9 دوره و پردیس چارسو با 7 دوره به‌طور مشترک (تا دوره هجدهم) با باغ کتاب در رده سوم میزبانان جشنواره سینما حقیقت قرارگرفته بود و اکنون نیز با انتخاب برای دومین بار جایگاه خود را در رتبه سوم تثبیت و باغ کتاب را با یک دوره برپایی به رده چهار فرستاد.(البته ذکر این نکته ضروری است که سینماهای چون قیام، سپیده و عصر جدید همواره به‌عنوان سینماهای مردمی در کنار خانه جشنواره در این رویداد حضور داشتند)
اما همان‌طور که بیان شد سینما فلسطین با میزبان از 9 دوره جشنواره سینما حقیقت را باید رکورددار این جشنواره دانست، سینمای 56 سالهای که برای نخستین بار و در اولین دوره برپایی جشنواره سینما حقیقت در سال 1386 به‌عنوان خانه، کاخ و یا میزبان جشنواره و هر نام دیگری وارد مسیری شد که تا سال 1394 یعنی نهمین دوره جشنواره در ماه‌های مهر، آبان و آذر رنگ و بوی مستند و مستندسازی به خود می‌گرفت.
شاید بتوان به جرت اذعان کرد که در 9 دوره ابتدایی جشنواره سینما حقیقت، با توجه به وضعیت و امکانات سالن‌های سینمایی، سینما فلسطین به‌عنوان یکی از مجهزترین و مدرن‌ترین سینماهای کشور به شمار می‌رفت. سینمایی که البته از روز نخست تأسیس در سال 1348 همواره یک‌سر و گردن از سالن‌های دیگر بالاتر و باکیفیت‌تر بود، ادعایی که تمام مخاطبان و تماشاگران فیلم بن‌هور که برای نخستین بار در کشور در این سینما به روی پرده رفت با توجه به امکانات پخش و صدای بی‌نظیر سالن مقهور عظمت این اثر شناخته‌شده و مطرح سینمای جهان شدند می‌توانند بر آن صحه بگذارند.
اما نکته قابل‌توجه اینکه برگزاری نزدیک به یک دهه رویداد نو پای فیلم مستند آن‌هم در بهترین سینمای کشور در آن سال‌ها بدون شک نشان از اهتمام ویژه مدیریت سینمای ایران و متولیان وقت جشنواره در حوزه مستند دارد تا جایی که با رشد و ترویج پردیس‌های سینمایی چند سالنه از ابتدای دهه نود شاهد تغییر محل برگزاری از سینمای فلسطین به پردیس تازه تأسیس چارسو نیز در همین راستا و سیاست می‌توان معنی کرد.
نخستین دوره جشنواره سینما حقیقت که از 23 لغایت 27 مهرماه سال 1386 با مدیریت محمد آفریده در دو سینمای فلسطین و قیام کار خود را آغاز کرد، این جشنواره در سال بعدی یعنی در دومین دوره نیز علاوه بر سینما فلسطین و قیام در تالار فارابی دانشگاه تهران نیز میزبان اهالی مستند و رسانه شد جشنواره‌ای که مجدد در همان تاریخ 23 مهر تا 27 مهرماه 87 با مدیریت محمد آفریده برگزار شد.
سومین دوره در سال 88 تنها در سینما فلسطین در 5 روز از 23 تا 27 مهرماه میزبان مستندسازان و اهالی رسانه شد اما در دوره چهارم با تغییر در مدیریت سینمای کشور شفیع آقا محمدیان سکان‌دار برگزاری جشنواره شد، جشنواره‌ای که نه عنوان دبیر که با سمت مدیر در حال برگزاری بود، در آن سال برای نخستین بار در کنار سینما فلسطین سینما سپیده نیز به‌عنوان سینمای مردمی از 17 تا 21 آبان میزبان علاقه‌مندان به فیلم‌های مستند شد.
پنجمین دوره جشنواره نیز همانند دوره قبل دو سینمای فلسطین و سپیده میزبان جشنواره بودند در این دوره سالن سینما حقیقت نیز به چرخه اکران آثار اضافه شد و درنهایت با سه سینما از 16 لغایت 21 آبان 1390 این رویداد مهم برگزار شد. در دوره ششم با حذف سینما سپیده در کنار فلسطین، سینما عصر جدید به‌عنوان سینمای مردمی برای نخستین بار به جشنواره اضافه شد موضوعی که در دوره هفتم در سال 1392 مجدد از چرخه جشنواره کنار رفت و با تصمیم سید محمدمهدی طباطبایی نژاد به‌عنوان مدیریت وقت جشنواره شاهد حضور دوباره سینما سپیده به‌عنوان سینمای مردمی با شعار چشم حقیقت، حماسه باران بودیم. نکته قابل‌توجه اینکه برای نخستین بار و پس از برگزاری سینما حقیقت در آبان و مهر این بار جشنواره در ماه آذر برگزار شد.
در سال 1393 و در موسم برپایی دوره هشتم با توجه به وعده سال گذشته طباطبایی نژاد مبنی بر تغییرات اساسی جشنواره سینما حقیقت شاهد یک تغییر یا بهتر بگوییم تبدیل عنوان مدیر به دبیر جشنواره بود و در آن دوره نیز دو سینمای فلسطین و سپیده به‌عنوان سینماهای میزبان جشنواره در آذرماه بودند.
اما نهمین دوره جشنواره که در آذر 94 برگزار شد را باید آخرین سالی دانست که سینما فلسطین به‌عنوان خانه جشنواره به همراه سینما سپیده میزبانان سینما حقیقت بودند و از سال بعد در دهمین دوره برپایی با توجه به افتتاح پردیس چند سالنه چارسو جشنواره به مدت 4 سال یعنی در دوره‌های 10، 11، 12 و 13 در سالهای 95، 96، 97 و 98 در این پردیس برگزار شد، مجموعه‌ای که با توجه به امکانات موجود و سالن‌های حرفه‌ای و مجهز دیگر نیازی نبود سینمای دیگری به چرخه اکران اضافه شوند. در چهار سال برپایی جشنواره در پردیس چارسو سه دوره دبیری به نام طباطبایی نژاد زده شد و در سال 98 جای خود را پس از 6 سال به محمد حمیدی مقدم داد و جشنواره سیزدهم با دبیری او در پردیس چارسو برپا شد.
سال 99 با شیوع ویروس کرونا دوره چهاردهم جشنواره به‌صورت مجازی و محدود در باغ کتاب برگزار اما دوره پانزدهم با فروکش کردن اپیدمی عالم‌گیر مجدد به پردیس چارسو بازگشت.
اما در آذر 1401 و پس سال‌ها جشنواره سینما حقیقت به پردیس ملت رفت و نام این پردیس سینمایی را در فهرست میزبانان سینما حقیقت ثبت کرد. تا جایی که بسیاری از اهالی رسانه و مستند باتجربه ثبات چندساله سینماهای میزبان جشنواره تصور می‌کردند از این به بعد پردیس ملت قرار است به‌عنوان خانه جشنواره معرفی شود که با بازگشت دوباره جشنواره به پردیس چارسو در سال 1402 در دوره هفدهم در کنار موزه سینما و همچنین در سال 1403 در دوره هجدهم اشتباه از آب درآمد.
اما اکنون و در موسم برگزاری دوره نوزدهم روابط عمومی جشنواره طی خبری پردیس سینمایی ملت را به‌عنوان خانه جشنواره معرفی کرد. مجموعه سینمایی 17 سالهای که در 20 آبان 1387 افتتاح شد و به‌عنوان یکی از مجموعه‌های حرفه‌ای و مجهز کشور شناخته می‌شود.
اما آنچه مشخص است اینکه با اهتمام مدیران وقت جشنواره سینما حقیقت به‌عنوان مهم‌ترین رویداد فیلم مستند در کشور همواره در بهترین و باکیفیت‌ترین سالن‌های سینمایی برپاشده و انتخاب پردیس ملت نیز نشان داد با توجه به تغییرات دو دهه‌ای در سینمای ایران همچنان مدیران و متولیان امر بر همان مسیر در حال حرکت‌اند و تلاش دارند که این رویداد در باکیفیت‌ترین و مجهزترین سالن‌های سینمایی برگزار شود.
