آی‌تیکت، قرار نیست جای سامانه‌های قبلی را بگیرد

مدیر‌عامل موسسه سینما‌شهر گفت که آی‌تیکت، قرار نیست جای سامانه‌های قبلی که وظیفه فروش بلیط سینما را داشته‌اند را بگیرد.

به سمت خیابان مفتح جنوبی، که بروید در یکی از کوچه‌های همان حوالی به ساختمانی قدیمی و بازسازی شده زیبایی رو‌به‌رو می‌شوید که داخل آن بخشی از خاطرات تلخ و شیرین سینمای ایران رقم خورده است. از «مغول ها» و «غریبه و مه» و «باغ سنگی» گرفته تا «اجاره نشین ها» و «کانی مانگا» و «شاید وقتی دیگر» و تا «مرهم» و «سعادت آباد» که مراحل فنی خود را در این ساختمان که پیش از این لابراتوار فیلم‌سازی بود، طی کرده‌اند.

ساختمانی که از سال ۱۳۴۶، به عنوان لابراتوار ظهور و چاپ تأسیس شد و بخش عمده فعالیت آن از بدو تأسیس تا اواخر دهه ۱۳۵۰، ظهور و چاپ فیلم‌های تبلیغاتی بود؛ اما از دهه ۱۳۶۰ به یکی از اصلی‌ترین لابراتوارهای ظهور و چاپ فیلم‌های سینمایی تبدیل شد و خاطرات بیش از ۳۷۰ فیلم سینمای ایران را قبل از این که برای مخاطب سینما خاطره ساز شوند، در دل خود محفوظ نگه داشته است.

این لابراتوار که نقش مهمی در سینمای ایران داشته‌است در اوایل سال ۱۳۹۳ به دلیل دیجیتالی شدن صنعت سینما تعطیل شد و با بازسازی توسط موسسه سینما شهر به عنوان محل جدید این موسسه و مرکز پشتیبانی سینماهای کشور به بهره برداری رسید و بخشی از لابراتوارهای فیلم که سیر تحول و تاریخچه این صنعت را نشان می‌دهد در این ساختمان به عنوان موزه صنعت لابراتوار فیلم نگهداری می‌شود. در واقع موسسه سینما شهر، با خرید لابراتوار فیلم‌ساز، مکان این شرکت قدیمی که بخش مهمی از فیلم‌های تاریخ سینمای ایران در آن تولید شده است را حفظ کرد.

موسسه سینماشهر، همزمان با پیشرفت تکنولوژی و لزوم به روزرسانی سیستم‌های نمایش فیلم در کشور و همچنین برنامه‌ریزی مدیریت سینما برای ساماندهی به سالن‌های سینما در سراسر ایران و بازسازی و تجهیز سالن‌های سینما به عنوان متولی تامین تجهیزات اکران، فعالیت خود را آغاز کرد.

یکی از مهمترین برنامه‌هایی که از سوی این موسسه در سینماها مورد توجه قرار گرفت می‌توان به راه‌اندازی سیستم فروش بلیت به صورت مکانیزه اشاره کرد. از دیگر برنامه‌ها و اهداف آن نیز می‌توان به حمایت از ساخت سینماهای جدید، حمایت از بازسازی سینماهای قدیمی، کمک به ایجاد سالن استاندارد برای بررسی کیفیت فنی آثار سینمایی، حمایت از ارتقای وضعیت نمایش سینماهای فعال، حمایت از آماده‌سازی و اکران فیلم‌های سینمایی، کمک به نصب و استقرار سیستم مکانیزه فروش بلیط در سینماها، کمک به تبدیل سالن مجتمع‌های فرهنگی استان‌ها به سالن سینما، حمایت از نگهداری و تامین قطعات یدکی، لامپ پروژکتور و … سینماها، حمایت از احداث پردیس‌های سینمایی امید در شهرهای فاقد سالن سینما و حمایت از استانداردسازی و روزآمدسازی تجهیزات مراکز لابراتواری و استودیوهای سینمایی(تسهیلات) اشاره کرد.

موسسه سینماشهر، در مجموع این فعالیت‌ها تلاش می‌کند تا عدالت در شیوه نمایش فیلم‌ها در سراسر کشور رعایت شود و همچنین امکانات اکران آثار، بنا به مطالبه و خواست سالن‌های سینما در شهرهای مختلف فراهم شود.

این موسسه در اقدام جدید و حمایتی خود از سینمای ایران، اخیرا‌ از سامانه جدید فروش بلیتی با عنوان آی تیکت، رونمایی کرده است. سامانه جدیدی که در کنار سه سامانه دیگر بلیت‌های سینمای کشور را می‌فروشد. اما مزیت اصلی این سایت چیست؟ 

در ابتدا، تاریخچه‌ای از سیر فروش اینترنتی بلیط سینما در ایران بگویید؟

همانطور که میدانید سینما تیکت، که با حمایت موسسه سینماشهر، راه‌اندازی شده بود و تا اواخرسال ۱۳۹۸ تنها سامانه فروش بلیط در ایران بود، که به بخش خصوصی واگذار شد و در حال حاضر نیز در حال فعالیت است. بعد از آن، در سال ۱۳۹۸ سامانه سمفا، راه‌اندازی شد، سمفا، علاوه بر نظارت فروش اینترنتی بلیط‌سینما، تجمیع اطلاعات فروش کشور و سانس‌های اکران را نیز به عهده داشت و اسباب ایجاد نظم و قابلیت رسیدگی مالی برای صاحبان آثار سینماداران را ایجاد کرد. با این اتفاق بعضی از سینماداران خواستار عدم انحصاری شدن فروش بلیط اینترنتی در سینما شدند، که در طی آن حوزه‌هنری و بخش خصوصی شروع به فعالیت و سامانه‌های جدیدی را، اضافه کردند. هم اکنون، دو سال است که این سامانه‌ها هم در حال فعالیت هستند.

سامانه آ‌ی‌تیکت، با چه طرح‌ریزی اولیه‌ای شروع به کار کرد؟

همان‌گونه که مطلع هستید سینمای ایران از عدم رونق و چرخه اقتصادی به دلیل عدم حضور مخاطب رنج می‌برد و ما هرچقدر در توسعه بستر فروش فعالیت کنیم کم است. سامانه‌های جدید فعال فروش بلیط هم نتوانسته‌اند همه سینماها را زیر مجموعه خود کنند،که این امر ناشی از عدم توافق آنها با مالکان و سینماداران بود. بخشی از سینماها زیر مجموعه حوزه هنری بودند و بخشی زیر مجموعه ارگانی دیگر، و این تناقضات منجر به عدم تعامل بین سامانه‌های جدید و همه سینماهای کشور بود و در نهایت کل سهم بازاری که توانستند پوشش دهند، زیر ۸ درصد شد. پس میتوان گفت نتوانسته‌اند به توسعه فروش در سینما کمک کنند. مهم‌ترین هدف ایجاد سامانه بلیت فروشی افزایش ضریب اشغال در سینما است، که متاسفانه سینمای ایران علیرغم آن نتوانست ضریب اشغال را بالا ببرد، یعنی بازار بزرگ شده بود، اما مشتری درکار نبود. از ابتدای حضور بنده در موسسه سینماشهر، برنامه‌ام این بود که بتوانم بازار فروش سینمای ایران را توسعه بدهم، و برای این منظور باید سراغ مراکزی می‌رفتم که در حوزه آی‌تی، مشتری‌های خوب و ثابتی دارند، اپلیکشن‌های بزرگی که کاربران زیادی آنها را نصب کرده‌اند؛ مانند روبیکا، اسنپ، آپ ، تاپ ، آی‌گپ و ایزیپی و… اپلیکشن‌هایی که مردم به وسیله آنها کارهای روزمره خود را انجام می‌دهند و مدام در تعاملات روزمره خود به آنها رجوع می‌کنند، اما مشکل اینجا بود که حوزه سینما مانند بلیت هواپیما و استخر و .. نبود، و مشکلات خاص به خودش را داشت که رغبت این سوپر اپلیکیشن را برای ورود به این حوزه پایین می‌آورد و از طرفی با توجه به حجم تراکنش‌های بالای آنها و عدم سود دهی اقتصادی مناسب برای این اپها از نظر هزینه کرد، مقرون به صرفه نمی‌باشد یعنی نمی‌شود از سوپراپها توقع داشت، با آن حجم ازگردش مالی سنگین، فروش و پشتیبانی بلیت فروشی سینمای ایران را در زیر مجموعه خود بپذیرند. از طرف دیگر کل فروش اینترنتی بلیط امسال سینماهای کشور زیر ۶ میلیارد تومان درآمد داشته است این گردش مالی در سامانه‌ها آنقدر کم است که حتی برای جذب نرم‌افزار‌نویس و اجاره سرور و … هم توجیه اقتصادی ندارد. عملا در حال حاضر سامانههای بلیت فروشی سینما در ایران در قامت یک فعالیت اقتصادی نیست، که کسی بخواهد برای درآمد‌زایی از آن برنامه‌ای داشته باشد. به همین منظور سینماشهر که به دنبال راهکاری برای رسیدن به توسعه فروش سینماها بوده به فکر دسترسی دادن به اپ‌ها و تجمیع حساب‌های آن در یک مجموعه شد که سرانجام منجر به راه اندازی آی تیکت، گردید. از زمان استقرار دولت سیزدهم تعداد سالن‌های سینمای کشور از ۶۲۰ سالن به ۷۲۰ سالن فعال در کشور رسیده است و تا پایان سال هم قرار است ۱۵۰ سالن دیگر به این تعداد اضافه شود. یعنی در مجموع ۸۷۰ سالن فعال در کشور ایجاد می‌شود در این مدت تعداد سالن‌های سینمایی ایران حدود ۲۵ درصد افزایش پیدا کرده است که عدد بسیار چشمگیری است. در اینجا دغدغه ما این است که این تعداد صندلی که اضافه می‌شود، بدون فروش و با ضریب اشغال پایین منطقی نبوده و فروش باید از سامانههای ارائه دهنده بزرگ اتفاق بیفتد تا سطح اشغال پایین سینماهای کشور افزایش یابد. لذا ارائه API به تمامی سامانه‌های بلیت فروشی در دستور کار قرار گرفت و در کنار آنها سامانه آی‌تیکت، فعالیت ریگولاتوری را انجام میدهد.

شایان ذکر است این سامانه کاملا حمایتی است همان طور که سینماشهر و سازمان سینمایی سالانه چند ده میلیارد به سینماها کمک می‌کند. سامانههای موجود از فروش بلیت سینما ۱ تا ۳ درصد از سینمادار می‌گرفتند که در سامانه آی‌تیکت این درصد هم حذف شده است. و سینما‌دار دیگر هیچ مبلغی بابت فروش بلیت‌اش به سامانه نمی‌دهد، دومین مسئله‌ای که در حال دنبال کردن آن هستیم «سینما کارت» است، که خدمات تخفیفی و جانبی را در این سامانه به جامعه هدف مد نظر ارائه می‌کند. مستحضر هستید که شورای عالی سینما، دوباره کار خود را آغاز کرده است و ما به جد به دنبال این هستیم که جامعه هدف سینما را به خانواده‌های دولت، بازنشستگان و فرهنگیان و… بسط بدهیم. این مورد هم کاملا به صورت حمایتی اتفاق خواهد افتاد. به این شکل که دولت بودجه‌ای را تزریق کرده تا افراد تحت تکفل با خانواده‌های خود به سینما بروند که محاسبات آن با صاحبان آثار و سینما از طریق این سامانه امکان پذیر می‌شود.

آسیب شناسی در حوزه مخاطب و سینما را چطور ارزیابی کرده‌اید؟

رویکردی که اتخاذ شد ،توسعه و احیای فرهنگ سینما رفتن در ایران است که با تغییر سبک زندگی و قرار گرفتن در سبد تفریحی خانوار باعث رونق کسب و کار اصناف سینمایی می‌شود. این امر مستلزم، سیستمی بود که بتواند بودجه دولتی را با هدف‌مندی در این بخش به کار بگیرد، و با برنامه‌ریزی درست و نظارت بر توزیع بین این افراد با عملکردی سازمان یافته به صورت جدی وارد میدان عمل شود، برای این هدف نیاز به یک سامانه پشتیبانی قوی داشتیم که امیدوارم این امر با ایجاد این زیرساخت هر چه سریع‌تر شروع به فعالیت کند.

بیشترین هدفی که موسسه تخصصی سینماشهر در سامانه آی‌تیکت دنبال می‌کند، چیست؟

ضریب اشغال سینمایی ایران در ۸ ماه گذشته ۵٫۲۲ درصد بوده است، این آمار یک فاجعه به حساب می‌آید، یعنی از هر ۱۰۰ صندلی در سانس‌های سینمایی، ۵ صندلی به فروش رفته است. که کلیدی‌ترین اتفاقی که از نظر ما می‌توانست این مسئله را حل کند، پیوند سینما با حوزه آی‌تی بود. از نظر من هیچ جادویی نمی‌تواند جای سینما را بگیرد، سینما با تکنولوژی‌های مدرن فعلی، با کیفیت تصویر و همچنین صدای اتمسفر و دالبی در یک فضای تاریک و حجم خندیدن صدای جماعت و همچنین محزون شدن‌های جمعی، آئینی است که در تجربه بشر تکرار نشدنی است، آئینی جمعی و تفریحی که جنبه‌هایی علمی و آموزشی هم دارد.که با هر تغییر از سبک زندگی هم هیچ چیز نمی‌تواند جای آن را بگیرد، سینما رسانه‌ای است که جایگزینی نمی‌توان برایش پیدا کرد. مسئله مهم دیگر محتوا است، محتوایی که روی پرده اکران میرود باید تعمیم‌دهنده جذابیت جادویی فنی سینما باشد. تا بتواند عواطف مخاطب را در پرده‌ای مسحور‌کننده درگیر کرده و به خدمت بگیرد. در سال جاری از میان کلیه فیلم‌هایی که اکران شده است تنها ۲ فیلم به سود دهی رسیده‌‌اند، و ۴ فیلم هم هزینههای ساخت خود را درآورده و مابقی زیانده شده‌اند همان‌طور که می‌دانید از فروش یک فیلم، ۳۰ تا ۴۰ درصد آن به تهیه‌کننده و عوامل تولید فیلم تعلق می‌گیرد و مابقی سهم پخش‌کننده و سینمادار و غیره می‌شود. با این حساب اگر یک فیلم موفق شود۲۰ میلیارد بفروشد، نهایتا ۷ میلیارد به سازندگان آن می‌رسد، این در صورتی است که هزینه تولید یک فیلم سینمایی در ارزان‌ترین حالت ممکن، ۷ الی ۸ میلیارد برآورد شده است. علت اصلی همه این مسائل هم تنها پایین بودن فرکانس اشغال است، یعنی از هر ۱۰۰ صندلی در سینماهای کشور، تنها ۵ صندلی فروخته شده است. این مسئله بحران اصلی سینمای ماست. که در شکل‌گیری آن، چندین مشکل زیر ساختی دخیل هستند. اولین مشکل محتوا است. در تجربه‌ای که اخیرا از نمایش بازی فوتبال ایران و آمریکا در ۷۰ سینمای کشور داشتیم، برخی از سینماها موفق شده‌اند تمام بلیت‌های سالن‌های خود را بفروشند. برای مثال یکی از سینماها ۱۰ سالن خود را برای پاسخگویی به تقاضای مخاطبان به این امر اختصاص داد. این به این معنی است که مردم محتوای خوب و جذاب را دوست دارند و از اعجاز سینما آگاه هستند. طوری که برای دیدن فوتبالی که از خانه هم می‌توانستند آن‌ را دنبال کنند، به سینما آمده بودند. طبق آماری که بدست آمد، نمایش مسابقه فوتبال با ضریب اشغال ۸۵ درصد ثبت شد. که این امر کاملا نشان می‌دهد محتوای خوب و مهیج در هر شرایط زمانی و مکانی مخاطب خود را به سینما می‌آورد. یک وجه دیگر که شرایط فروش سینمای ایران را کم می‌کند ، مشکلات اقتصادی است. با وجود آنکه بلیت سینما از ارزان‌ترین تفریحات متداول در کشور است. با این حال اگر یک خانواده پنج نفره بخواهند برای تماشای یک فیلم به سینما بروند با هزینه‌های جانبی و ایاب و ذهاب حدودا ۵۰۰ هزار تومان باید هزینه کنندکه این رقم در اوضاع اقتصادی و معیشتی بخش بزرگی از جامعه ما، مبلغ چشمگیری است، پس منطقی می‌نماید پدر خانواده با خرید یک اکانت پلتفرمهای نمایش، تماشای فیلم در خانه و درکنار خانواده‌اش را ترجیح دهد که امیدواریم با برنامه‌ریزی شورای عالی سینما و حمایت دولت محترم از طریق راه‌اندازی سامانه سینما کارت، دوباره شاهد استقبال چشم‌گیر مردم از فیلم‌ها و سینماهای کشور باشیم .

کشورهایی موفق شده‌اند سینمای خود را پر رونق حفظ کنند، آیا موسسه سینما شهر، سیاست گذاری سینمایی آنها را پایش می‌کند؟

در دنیا سینما، هنر و صنعت است. صنعتی پول‌ساز و پیشرو، و عمدتاً سینماها بر پایه بخش خصوصی است، و توسط کمپانی‌های بزرگ و قدرتمندی اداره می‌شود که چرخه کامل تولید تا اکران را مدیریت می‌کنند. سینماشهر، هر ساله مجله فوکوس که گزارشی از عملکرد سینماهای سراسر جهان را ارائه میدهد تهیه و ترجمه میکند که امکان مقایسه فعالیت سینماها و آثار سینمایی در جهان را برای ما مهیا می‌سازد. میتوان گفت به غیر از دوران سخت کرونا که پروتکل‌های بهداشتی آن کاملا در تضاد با هویت جمعی سینما بود، کشورهایی که از نظر اقتصادی از شرایط خوبی برخوردار هستند، مخاطب بالایی دارند هرچند در سال‌های کرونا و بعد از آن نمودار کلیه مخاطبین جهان کاهش یافته است .

در حال حاضر سامانه آی‌تیکت در چه مرحله‌ای است؟

در حال حاصر سامانه راه اندازی شده است، و دسترسی به آن ازطریق فضای مجازی برای عموم امکان‌پذیر است. تفاهم نامه‌های همکاری آن با اپلیکیشن‌های معتبر و پربازدید امضا شده است. در فاز بعدی هم همکاری با اپلیکیشن‌های دیگر که تأیید صلاحیت شوند در دستور کار است. این سامانه قادر است تمام صندلیهای سینمایی کشور را تحت پوشش خود قرار دهد و مردم درحال حاضر می‌توانند بلیت سینمایی خود را از این سامانه تهیه کنند. همچنین خدمات حمایتی و جانبی دیگر این سامانه مانند سینما کارت، در حال راه‌اندازی است که بزودی از آن‌ها رونمایی خواهد شد. آی‌تیکت، قرار نیست جای سامانه‌های قبلی که وظیفه فروش بلیط سینما را داشته‌اند را بگیرد. این سامانه بیشتر برای برنامهریزی به منظور جذب بیشتر مخاطب و ساماندهی مخاطب خاموش سینما فعالیت مینماید.

منبع: روزنامه صبا